Petrus (Pieter) Jacobus Maria Stoop (Breda, 18 januari 1946) is een Nederlands kunstschilder. Zijn werk is te vinden in meerdere grote musea in Nederland, waaronder in het Stedelijk Museum Amsterdam, het Van Abbemuseum (Eindhoven) en het Noordbrabants Museum (‘s-Hertogenbosch).

Pieter Stoop ging vanaf 1962 naar de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg en aansluitend van 1966 tot 1972 naar de Jan van Eyck Academie in Maastricht. In 1974 kon hij met steun van fondsen van het Prins Bernhard Cultuurfonds en het Ministerie van CRM studiereizen maken naar Marokko, New York en Mexico.

Hij werd beïnvloed door kunstenaars als Chaïm Soutine, Willem de Kooning en Bram van Velde. Hij werkt met dikke lagen verf die hij laag na laag aanbrengt, waardoor landschappen ruig en chaotisch aandoen en vaak niet meer herkenbaar zijn. Hij onderscheidt zich volgens kunstcriticus Rudi Fuchs, omdat hij een landschap niet als startpunt neemt voor een schilderij. Het kenmerkende van Pieter Stoop zou de wijze zijn waarop hij de verf op het doek aanbrengt, waardoor de oppervlakte verandert in iets anders.

Pieter Stoop zei: “Het belangrijkste is niet dat ik het landschap als uitgangspunt neem, het gaat erom hoe de beweging van verf en kleur het oppervlak transformeert in iets anders: de kunst van de schilder. “

Pieter Stoop exposeerde solo en met anderen in diverse galeries en musea. Zijn werk werd opgenomen in privécollecties en in musea als het Stedelijk Museum (Amsterdam), Centraal Museum (Utrecht), Stadsgalerij (Heerlen), Museum Het Valkhof (Nijmegen), Rijksmuseum Twenthe (Enschede), Van Abbemuseum (Eindhoven) en het Noordbrabants Museum (Den Bosch).

In 1972 ontving hij de prijs voor beeldende kunsten van de stad Maastricht.